senbilirsin
New member
Times Insider, kim olduğumuzu ve ne yaptığımızı açıklıyor ve gazeteciliğimizin nasıl doğduğuna dair perde arkası bilgiler sunuyor.
Michigan Eyalet Üniversitesi’nde öğrenciler olarak, arkadaşlarım ve ben sık sık kardeşlik binasında atıştırmalıklar ve hikayeler paylaşarak maceralarla dolu bir geceyi sonlandırırdık. Mayıs 2022’de Gazetecilik Lisans derecemle mezun olduğumda, gelecekte kampüsü ziyaret edeceğimi ve o anıları düşüneceğimi biliyordum.
Ama 13 Şubat günü saat 22.30 sıralarında, arkadaşlarımla o anları paylaştığımız sokağın karşısında duruyordum ve kaldırımda üzeri muşambayla örtülü bir ceset gördüm. Yaklaşık iki saat önce, bir silahlı adam iki binaya, Berkey Hall’a ve öğrenci birliğine ateş açtı. Kısa süre sonra, kendi kendine kurşun yarasından ölmeden önce üç öğrenciyi öldürdüğünü ve beş kişiyi yaraladığını öğrenecektik.
O akşamın erken saatlerinde, üniversite polisinden bir metin mesajı aldığımda Michigan, Wixom’da ailemle yemek yiyordum. Mesaj, toplumu kampüste ateş edildiği ve insanların derhal olay yerinde kendilerini korumaları gerektiği konusunda uyardı ve öğrencileri ve öğretim üyelerini “kaçmaya, saklanmaya, savaşmaya” çağırdı. Mezun olduktan sonra kampüs güvenlik haberleri aboneliğimi iptal etmemiştim çünkü küçük kız kardeşim Amanda da dahil olmak üzere tanıdığım birçok insan hala üniversitede ve ben güncel bilgileri takip etmeyi seviyorum.
Güvenliklerini doğrulamak için kız kardeşime ve kampüsteki arkadaşlarıma çılgınca mesajlar gönderdim. Arkadaşlardan yaklaşık olarak vurulma yerini öğrendim ve diğer arkadaşların nerede olduğunu bulmak için Bul uygulamasına baktım. Hepsi ilk atışların bildirildiği yerden çok uzakta görünüyordu, ancak hiçbir yer yeterince uzak değildi.
Ailem ve ben restorandan ayrıldık ve yetkililerin memurları nereye gönderdiğini öğrenmek için arabadaki polis tarayıcı radyo uygulamasını açtık. Amanda’nın Berkey Hall’dan birkaç dakikalık yürüme mesafesindeki Bessey Hall’da bir kulüp toplantısında olduğunu biliyorduk. Tam olarak emin olamasam da, aileme kız kardeşimin nerede olduğu konusunda güvende olduğunu açıklamaya çalıştım. Telefonu kapanmadan önce ona ulaşabildik ve bir sınıfta saklandığını doğruladık.
Michigan Eyalet Üniversitesi’nde silahlı saldırı
13 Şubat’ta bir silahlı adam iki binaya ateş açarak üç öğrenciyi öldürdü ve beş kişiyi yaraladıktan sonra kendi kendine kurşun yarası nedeniyle öldü.
Annemi teselli ederken telefonum çaldı. Haber’ın ulusal editörü Sean Plambeck bana kampüse ne zaman gelip The Times’ın son dakika haberlerini yayınlamaya yardım edebileceğimi sordu. Bölgede görev yaptığımı biliyordu; Nisan 2022’de Michigan, Grand Rapids’den bağımsız bir muhabir olarak, Patrick Lyoya’nın öldürülmesiyle ilgili bir Times makalesine katkıda bulundum. Ama hiçbir şeye böyle davranmamıştım – hiç böyle davranmak zorunda kalmamayı umuyordum. Hemen kampüse bir saatlik yolculuk yaptım.
Kampüse vardığımda, arkadaşlarıma benimle rahatça konuşabilecek biriyle çıkıp çıkmadıklarını sordum. Karantina sırasında iki öğrenciyle telefonda konuşabildim. Tetikçi hâlâ kaçaktı ve yüzlerce polis memuru kampüsü ve çevreyi tarıyordu.
Sonunda, üç saatlik bir insan avından sonra, silahlı adam saat 23:30 civarında kampüs dışında bulundu ve tecrit sona erdi. Kişisel olarak konuşabileceğim öğrenciler bulmak için, öğrenci muhabiri olarak ziyaret ettiğim otogar ve öğrenci etkinlikleri için bir reklam panosu görevi gören taş bir anıt olan The Rock gibi yerlere gittim. Bir Spartalı olarak, bu habercilik duygusal olarak yorucuydu ama aynı zamanda öğrencilerle daha iyi bağ kurmama ve empati kurmama yardımcı oldu. Röportajlar sırasında, kaynağınızın hala kederi işlemekte olduğunu kabul etmeyi ve görüşme sürecinin kişiyi nasıl etkileyebileceğini düşünmeyi gerektiren bir teknik olan travma bilgili raporlama hakkında öğrendiklerimi düşündüm. Bu becerileri konuşmalarıma rehberlik etmek için kullandım ve öğrencilere çok bunaldıklarında her zaman bir çıkış yolu verdim.
Bir öğrenci olarak, güvenilirliğimiz ve akıl sağlığımız için gazetecilerden kaynaklarımızın hayatlarına müdahale etmemelerinin beklendiğini öğrendim. Ancak vurulma gecesi ve sonraki günlerde öğrencilerle konuştuğumda ve sınıf kapılarını sandalye ve masalarla kapattığını duyduğumda, gözyaşlarına boğulmaktan kendimi alamadım.
Kilitleme başladığında duvarlar neredeyse tamamen pencerelerden oluştuğu için genellikle Akvaryum olarak anılan bir sınıf olan Erickson Kiva’da bulunan bir öğrenciyle konuştum. Röportaj sırasında, birinci sınıfta birinci sınıf öğrencisi olarak Erickson Kiva’da oturduğumu ve dışarıdaki öğrencilerin beni görmesinden endişe duyduğumu hatırladım.
2019’da bir veri analizi dersi aldığım Berkey Hall’daki 114 numaralı odayı canlı bir şekilde hayal edebiliyordum. Çatışma gecesi, silahlı adam öğrencilerin Küba kültürel kimliğini öğrendiği odaya girdi ve ateş açarak ikisini öldürdü.
13 Şubat’ta Michigan Eyalet Üniversitesi’nin burada resmedilen Berkey Salonu’nda ateş açıldı.Kredi…Bill Pugliano/Getty Images
Öğrenciler hikayelerini ve korkularını paylaştıkça, düşüncelerim kapıları açık bir sınıfta saatlerce mahsur kalan ve elinde telefonun pili biten kız kardeşime geri dönmeye devam etti.
Ben bir gazeteci ve bir Spartalıyım, bu yüzden sadece bir üniversite kampüsünde silahlı çatışmayı haber yapmadım – evimde bir trajediyi haber yaptım. Saldırıdan iki gece sonra üniversite, ölen üç öğrencinin, Arielle Diamond Anderson, Brian Fraser ve Alexandria Verner’ın anısına dönüşen Rock’ta bir nöbet tuttu. Gece nöbetinin sonunda öğrenciler mezun olduğumuz okul olan “MSU Shadows”u söylediler. Kameramı boynuma astım ve kollarımı en yakınlarıma doladım.
Gazeteciliğe başladığımda, hayalim Haber’da bir ön sayfaya sahip olmaktı. Onlarca yıllık sıkı çalışmanın ardından bir gün başarabileceğimi biliyordum.
Tam zamanlı gazetecilik kariyerimde bir yıldan az bir sürede, bu rüyanın yıkıcı bir kabusun gölgesinde kalacağını hiç düşünmemiştim.
Michigan Eyalet Üniversitesi’nde öğrenciler olarak, arkadaşlarım ve ben sık sık kardeşlik binasında atıştırmalıklar ve hikayeler paylaşarak maceralarla dolu bir geceyi sonlandırırdık. Mayıs 2022’de Gazetecilik Lisans derecemle mezun olduğumda, gelecekte kampüsü ziyaret edeceğimi ve o anıları düşüneceğimi biliyordum.
Ama 13 Şubat günü saat 22.30 sıralarında, arkadaşlarımla o anları paylaştığımız sokağın karşısında duruyordum ve kaldırımda üzeri muşambayla örtülü bir ceset gördüm. Yaklaşık iki saat önce, bir silahlı adam iki binaya, Berkey Hall’a ve öğrenci birliğine ateş açtı. Kısa süre sonra, kendi kendine kurşun yarasından ölmeden önce üç öğrenciyi öldürdüğünü ve beş kişiyi yaraladığını öğrenecektik.
O akşamın erken saatlerinde, üniversite polisinden bir metin mesajı aldığımda Michigan, Wixom’da ailemle yemek yiyordum. Mesaj, toplumu kampüste ateş edildiği ve insanların derhal olay yerinde kendilerini korumaları gerektiği konusunda uyardı ve öğrencileri ve öğretim üyelerini “kaçmaya, saklanmaya, savaşmaya” çağırdı. Mezun olduktan sonra kampüs güvenlik haberleri aboneliğimi iptal etmemiştim çünkü küçük kız kardeşim Amanda da dahil olmak üzere tanıdığım birçok insan hala üniversitede ve ben güncel bilgileri takip etmeyi seviyorum.
Güvenliklerini doğrulamak için kız kardeşime ve kampüsteki arkadaşlarıma çılgınca mesajlar gönderdim. Arkadaşlardan yaklaşık olarak vurulma yerini öğrendim ve diğer arkadaşların nerede olduğunu bulmak için Bul uygulamasına baktım. Hepsi ilk atışların bildirildiği yerden çok uzakta görünüyordu, ancak hiçbir yer yeterince uzak değildi.
Ailem ve ben restorandan ayrıldık ve yetkililerin memurları nereye gönderdiğini öğrenmek için arabadaki polis tarayıcı radyo uygulamasını açtık. Amanda’nın Berkey Hall’dan birkaç dakikalık yürüme mesafesindeki Bessey Hall’da bir kulüp toplantısında olduğunu biliyorduk. Tam olarak emin olamasam da, aileme kız kardeşimin nerede olduğu konusunda güvende olduğunu açıklamaya çalıştım. Telefonu kapanmadan önce ona ulaşabildik ve bir sınıfta saklandığını doğruladık.
Michigan Eyalet Üniversitesi’nde silahlı saldırı
13 Şubat’ta bir silahlı adam iki binaya ateş açarak üç öğrenciyi öldürdü ve beş kişiyi yaraladıktan sonra kendi kendine kurşun yarası nedeniyle öldü.
Annemi teselli ederken telefonum çaldı. Haber’ın ulusal editörü Sean Plambeck bana kampüse ne zaman gelip The Times’ın son dakika haberlerini yayınlamaya yardım edebileceğimi sordu. Bölgede görev yaptığımı biliyordu; Nisan 2022’de Michigan, Grand Rapids’den bağımsız bir muhabir olarak, Patrick Lyoya’nın öldürülmesiyle ilgili bir Times makalesine katkıda bulundum. Ama hiçbir şeye böyle davranmamıştım – hiç böyle davranmak zorunda kalmamayı umuyordum. Hemen kampüse bir saatlik yolculuk yaptım.
Kampüse vardığımda, arkadaşlarıma benimle rahatça konuşabilecek biriyle çıkıp çıkmadıklarını sordum. Karantina sırasında iki öğrenciyle telefonda konuşabildim. Tetikçi hâlâ kaçaktı ve yüzlerce polis memuru kampüsü ve çevreyi tarıyordu.
Sonunda, üç saatlik bir insan avından sonra, silahlı adam saat 23:30 civarında kampüs dışında bulundu ve tecrit sona erdi. Kişisel olarak konuşabileceğim öğrenciler bulmak için, öğrenci muhabiri olarak ziyaret ettiğim otogar ve öğrenci etkinlikleri için bir reklam panosu görevi gören taş bir anıt olan The Rock gibi yerlere gittim. Bir Spartalı olarak, bu habercilik duygusal olarak yorucuydu ama aynı zamanda öğrencilerle daha iyi bağ kurmama ve empati kurmama yardımcı oldu. Röportajlar sırasında, kaynağınızın hala kederi işlemekte olduğunu kabul etmeyi ve görüşme sürecinin kişiyi nasıl etkileyebileceğini düşünmeyi gerektiren bir teknik olan travma bilgili raporlama hakkında öğrendiklerimi düşündüm. Bu becerileri konuşmalarıma rehberlik etmek için kullandım ve öğrencilere çok bunaldıklarında her zaman bir çıkış yolu verdim.
Bir öğrenci olarak, güvenilirliğimiz ve akıl sağlığımız için gazetecilerden kaynaklarımızın hayatlarına müdahale etmemelerinin beklendiğini öğrendim. Ancak vurulma gecesi ve sonraki günlerde öğrencilerle konuştuğumda ve sınıf kapılarını sandalye ve masalarla kapattığını duyduğumda, gözyaşlarına boğulmaktan kendimi alamadım.
Kilitleme başladığında duvarlar neredeyse tamamen pencerelerden oluştuğu için genellikle Akvaryum olarak anılan bir sınıf olan Erickson Kiva’da bulunan bir öğrenciyle konuştum. Röportaj sırasında, birinci sınıfta birinci sınıf öğrencisi olarak Erickson Kiva’da oturduğumu ve dışarıdaki öğrencilerin beni görmesinden endişe duyduğumu hatırladım.
2019’da bir veri analizi dersi aldığım Berkey Hall’daki 114 numaralı odayı canlı bir şekilde hayal edebiliyordum. Çatışma gecesi, silahlı adam öğrencilerin Küba kültürel kimliğini öğrendiği odaya girdi ve ateş açarak ikisini öldürdü.
13 Şubat’ta Michigan Eyalet Üniversitesi’nin burada resmedilen Berkey Salonu’nda ateş açıldı.Kredi…Bill Pugliano/Getty Images
Öğrenciler hikayelerini ve korkularını paylaştıkça, düşüncelerim kapıları açık bir sınıfta saatlerce mahsur kalan ve elinde telefonun pili biten kız kardeşime geri dönmeye devam etti.
Ben bir gazeteci ve bir Spartalıyım, bu yüzden sadece bir üniversite kampüsünde silahlı çatışmayı haber yapmadım – evimde bir trajediyi haber yaptım. Saldırıdan iki gece sonra üniversite, ölen üç öğrencinin, Arielle Diamond Anderson, Brian Fraser ve Alexandria Verner’ın anısına dönüşen Rock’ta bir nöbet tuttu. Gece nöbetinin sonunda öğrenciler mezun olduğumuz okul olan “MSU Shadows”u söylediler. Kameramı boynuma astım ve kollarımı en yakınlarıma doladım.
Gazeteciliğe başladığımda, hayalim Haber’da bir ön sayfaya sahip olmaktı. Onlarca yıllık sıkı çalışmanın ardından bir gün başarabileceğimi biliyordum.
Tam zamanlı gazetecilik kariyerimde bir yıldan az bir sürede, bu rüyanın yıkıcı bir kabusun gölgesinde kalacağını hiç düşünmemiştim.