Ethereum
New member
Oe, Tokyo Üniversitesi’nde Fransız edebiyatı okumak için köyünden ayrıldı. (Dosya)
Japonya:
Haklarından mahrum bırakılanları savunan ve modern toplumun uygunluğunu sorgulayan önde gelen liberal bir ses olan Nobel ödüllü Japon yazar Kenzaburo Oe 88 yaşında öldü.
Yayıncı Kodansha Pazartesi günü yaptığı açıklamada, “3 Mart’ın erken saatlerinde yaşlılıktan öldü,” dedi ve bir aile cenazesinin çoktan yapıldığını da sözlerine ekledi.
Pasifist ve nükleer karşıtı görüşleriyle tanınan Oe, kendisini II.
Fransız ve Amerikan edebiyat kültüründen etkilenen ezoterik öyküleri, engellilik algılarından köy gelenekleri ile büyük şehir yaşamı arasındaki kopukluğa kadar uzanan sorunlarla yüzleşti.
Nobel jürisi ona 1994 Edebiyat Ödülü’nü verdiklerinde, “Şiirsel bir güçle (Oe), yaşam ve mitin günümüz insanının içinde bulunduğu çıkmazın rahatsız edici bir tablosunda birleştiği hayali bir dünya yaratıyor” demişti.
1935’te doğan Oe, Japonya’nın batısındaki Shikoku adasındaki ormanlık bir vadide büyüdü.
Büyürken, annesi ve büyükannesi, cüretkar yerel ayaklanmalar hakkında toplumda aktarılan efsaneleri anlattı.
Ancak genç hayatı da savaş tarafından şekillendirildi ve okul günleri militarist propaganda tarafından şekillendirildi.
Bu, Japonya’nın 1945’te teslim olmasından sonra değişti ve Oe kısa süre sonra ABD işgal güçlerinin benimsediği demokratik ilkelere hayran kaldı.
Yazar, Nobel Konferansında ülkenin yerli kültürü ile savaştan sonra hızla Batılılaşması arasındaki gerilimi anlattı.
“Bugünün Japonya’sı belirsizliğin iki zıt kutbu arasında bölünmüş durumda” dedi. “Bende derin bir yara gibi iz bırakan bu kutuplaşmayı bir yazar olarak ben de yaşıyorum.”
görüş açısı
Oe, Tokyo Üniversitesi’nde Fransız edebiyatı okumak için köyünden ayrıldı ve kendisini Rönesans varoluşçu felsefesi ve hümanizmine kaptırdı.
Henüz bir öğrenciyken kurgu yazmaya başladı ve 1958’de II.
Aynı yıl Oe, savaş sırasında tahliye edildikten sonra kendi başlarının çaresine bakmak zorunda bırakılan gençlerle ilgili bir masal olan ilk uzun metrajlı romanı Nip the Buds, Shoot the Kids’i yayınladı.
2000’lerin ortalarında yaptığı bir röportajda, başından beri, çalışmalarının toplumun “çevrelerine” odaklanacağına söz verdi ve asla “şeylerin merkezinde ve güce sahip olanlarla işbirliği yapmayacağına” söz verdi.
1963’te Oe’nin özel hayatı, Japonca’da “hafif” anlamına gelen ve zihinsel engelli olan oğlu Hikari’nin doğumuyla alt üst oldu.
Oe, Hikari ile yazmak ve birlikte yaşamak “kesişen ve zenginleştiren” etkinliklerdir, dedi. “Hayal gücümü şekillendiren bir şey.”
Oe, sorunlu genç bir babanın engelli oğlunun doğumuyla başa çıkmaya çalıştığı 1964 yapımı A Personal Matter da dahil olmak üzere, ailesinin durumuna dayanan bir dizi roman yayınladı.
Nükleer Karşıtı Aktivist
Hikari’nin doğumundan sonra Oe, Hiroşima’da bir nükleer karşıtı konferansa katıldı ve burada 1945 saldırısından kurtulanlarla tanıştığı, “asla herhangi bir durumdan doğmadığını” söyledi.
Yazarın kendi aile koşullarını kabul etme kararlılığını pekiştirdi ve hayatta kalanların anlatımlarını 1965 tarihli Hiroshima Notes adlı makalesinde belgeledi.
Oe’nin anti-konformist duruşu zaman zaman Japon milliyetçilerini kızdırdı ve 1960’larda aşırı sağcı bir genç terörist hakkında bir kısa roman yüzünden fiziksel zarar vermekle tehdit edildi.
Yazar ayrıca, “Okinawa Notları”nda Japon ordusu tarafından sivillerin zorla toplu intiharını bildiren bir pasaj nedeniyle iftiradan dava edildi. Uzun süreç 2011’de kendi lehine sonuçlandı.
Oe, sonraki yıllarında nükleer enerjiye, engellilerin haklarına ve Japonya’nın pasifist anayasasının revizyonuna karşı tutkulu bir kampanya yürüttü.
Sarsılmaz idealleri, 1994’te İmparator tarafından ciddiyetle verilen bir ödül olan Japon Kültür Düzenini reddetmesine de yol açtı.
New York Times’a “Hiçbir otoriteyi, demokrasiden daha yüksek bir değeri tanımam” dedi.
Oe, aralarında başarılı bir besteci olan Hikari’nin de bulunduğu üç çocuğunu geride bırakır.
(Başlık dışında, bu haber Haberler personeli tarafından düzenlenmemiştir ve sendikasyon beslemesi tarafından yayınlanmıştır.)
Japonya:
Haklarından mahrum bırakılanları savunan ve modern toplumun uygunluğunu sorgulayan önde gelen liberal bir ses olan Nobel ödüllü Japon yazar Kenzaburo Oe 88 yaşında öldü.
Yayıncı Kodansha Pazartesi günü yaptığı açıklamada, “3 Mart’ın erken saatlerinde yaşlılıktan öldü,” dedi ve bir aile cenazesinin çoktan yapıldığını da sözlerine ekledi.
Pasifist ve nükleer karşıtı görüşleriyle tanınan Oe, kendisini II.
Fransız ve Amerikan edebiyat kültüründen etkilenen ezoterik öyküleri, engellilik algılarından köy gelenekleri ile büyük şehir yaşamı arasındaki kopukluğa kadar uzanan sorunlarla yüzleşti.
Nobel jürisi ona 1994 Edebiyat Ödülü’nü verdiklerinde, “Şiirsel bir güçle (Oe), yaşam ve mitin günümüz insanının içinde bulunduğu çıkmazın rahatsız edici bir tablosunda birleştiği hayali bir dünya yaratıyor” demişti.
1935’te doğan Oe, Japonya’nın batısındaki Shikoku adasındaki ormanlık bir vadide büyüdü.
Büyürken, annesi ve büyükannesi, cüretkar yerel ayaklanmalar hakkında toplumda aktarılan efsaneleri anlattı.
Ancak genç hayatı da savaş tarafından şekillendirildi ve okul günleri militarist propaganda tarafından şekillendirildi.
Bu, Japonya’nın 1945’te teslim olmasından sonra değişti ve Oe kısa süre sonra ABD işgal güçlerinin benimsediği demokratik ilkelere hayran kaldı.
Yazar, Nobel Konferansında ülkenin yerli kültürü ile savaştan sonra hızla Batılılaşması arasındaki gerilimi anlattı.
“Bugünün Japonya’sı belirsizliğin iki zıt kutbu arasında bölünmüş durumda” dedi. “Bende derin bir yara gibi iz bırakan bu kutuplaşmayı bir yazar olarak ben de yaşıyorum.”
görüş açısı
Oe, Tokyo Üniversitesi’nde Fransız edebiyatı okumak için köyünden ayrıldı ve kendisini Rönesans varoluşçu felsefesi ve hümanizmine kaptırdı.
Henüz bir öğrenciyken kurgu yazmaya başladı ve 1958’de II.
Aynı yıl Oe, savaş sırasında tahliye edildikten sonra kendi başlarının çaresine bakmak zorunda bırakılan gençlerle ilgili bir masal olan ilk uzun metrajlı romanı Nip the Buds, Shoot the Kids’i yayınladı.
2000’lerin ortalarında yaptığı bir röportajda, başından beri, çalışmalarının toplumun “çevrelerine” odaklanacağına söz verdi ve asla “şeylerin merkezinde ve güce sahip olanlarla işbirliği yapmayacağına” söz verdi.
1963’te Oe’nin özel hayatı, Japonca’da “hafif” anlamına gelen ve zihinsel engelli olan oğlu Hikari’nin doğumuyla alt üst oldu.
Oe, Hikari ile yazmak ve birlikte yaşamak “kesişen ve zenginleştiren” etkinliklerdir, dedi. “Hayal gücümü şekillendiren bir şey.”
Oe, sorunlu genç bir babanın engelli oğlunun doğumuyla başa çıkmaya çalıştığı 1964 yapımı A Personal Matter da dahil olmak üzere, ailesinin durumuna dayanan bir dizi roman yayınladı.
Nükleer Karşıtı Aktivist
Hikari’nin doğumundan sonra Oe, Hiroşima’da bir nükleer karşıtı konferansa katıldı ve burada 1945 saldırısından kurtulanlarla tanıştığı, “asla herhangi bir durumdan doğmadığını” söyledi.
Yazarın kendi aile koşullarını kabul etme kararlılığını pekiştirdi ve hayatta kalanların anlatımlarını 1965 tarihli Hiroshima Notes adlı makalesinde belgeledi.
Oe’nin anti-konformist duruşu zaman zaman Japon milliyetçilerini kızdırdı ve 1960’larda aşırı sağcı bir genç terörist hakkında bir kısa roman yüzünden fiziksel zarar vermekle tehdit edildi.
Yazar ayrıca, “Okinawa Notları”nda Japon ordusu tarafından sivillerin zorla toplu intiharını bildiren bir pasaj nedeniyle iftiradan dava edildi. Uzun süreç 2011’de kendi lehine sonuçlandı.
Oe, sonraki yıllarında nükleer enerjiye, engellilerin haklarına ve Japonya’nın pasifist anayasasının revizyonuna karşı tutkulu bir kampanya yürüttü.
Sarsılmaz idealleri, 1994’te İmparator tarafından ciddiyetle verilen bir ödül olan Japon Kültür Düzenini reddetmesine de yol açtı.
New York Times’a “Hiçbir otoriteyi, demokrasiden daha yüksek bir değeri tanımam” dedi.
Oe, aralarında başarılı bir besteci olan Hikari’nin de bulunduğu üç çocuğunu geride bırakır.
(Başlık dışında, bu haber Haberler personeli tarafından düzenlenmemiştir ve sendikasyon beslemesi tarafından yayınlanmıştır.)